Πολύ παλιά λειτουργούσε ως μοναστήρι. Οι πληροφορίες που υπάρχουν, αναφέρουν πως το μοναστήρι αυτό, άγνωστο για το πότε κτίστηκε αλλά φαίνεται να ανάγεται από το 18ον αιώνα, λειτουργούσε μέχρι το 1821. Ανήκε στο πατριαρχείο Ιεροσολύμων και φιλοξενούσε ένα ηγούμενο και δυο διακόνους.

Σήμερα βέβαια δεν σώζεται τίποτα, παρά μόνο το εξωκλήσι της Αγίας Βαρβάρας. Λέγεται πως το ξωκλήσι κάηκε και επανοικοδομήθηκε. Σώζεται το παλαιό ιερό και ο νότιος τοίχος, που σήμερα έχουν ενσωματωθεί με την παρούσα εκκλησία.

Το εξωκλήσι βρίσκεται βορείως του χωριού και σε απόσταση ενάμισι χιλιομέτρου έξω από αυτό. Είναι κοντά στο κοιμητήριο του χωριού, όπου γίνονται και οι νεκρώσιμες ακολουθίες. Είναι τετράγωνου τύπου κατασκευής κτισμένο. Είναι απλή εκκλησούλα. Στο εξωτερικό της ο περίβολος είναι ανοικτός και κατακυριεύεται από άγρια βλάστηση. Είναι κτισμένη από πέτρα και ασπρισμένη.

Εσωτερικά είναι μικρή και μέχρι εκατό χριστιανούς θα μπορούσε να φιλοξενήσει. Το τέμπλο της είναι ξύλινο, απλό με τρεις πύλες, έτσι ώστε καλύπτει και τα δύο ιερά, παλαιό και μεταγενέστερο. Οι εικόνες στην εκκλησία είναι πρόσφατες και συνολικά έξι. Διαθέτει ένα ξύλινο απλού τύπου ψαλτήρι.

Το ξωκλήσι λειτουργεί 6-7 φορές τον χρόνο. Η Αγία Βαρβάρα είναι η προστάτιδα της κοινότητας Αργάκα, όπου στις 4 Δεκεμβρίου γιορτάζεται με μεγάλες τιμές και άπαντες τρέχουν να τιμήσουν την μεγάλη και αγία προστάτιδα.

Κοντά στο ξωκλήσι σώζεται μέχρι σήμερα και το αγίασμα, το οποίο βρίσκεται σε μια τοποθεσία την λεγόμενη «Βρυσίν του καλογήρου». Ο τότε ηγούμενος Σοφρώνιος ήταν γνωστός ως «καλόγηρος». Όσα παιδιά έχουν δερματικό πρόβλημα πάνε και δροσίζονται με το αγίασμα και θεραπεύονται.